Kocası Richard'la birlikte vücudun omurilik yaralanmalarına nasıl tepki verdiğini inceleyen ve 1996'daki ölümünden sonra çalışmalarına devam eden ve sonunda milyonlarca felçli hastanın hareketini yeniden sağlayacak umut verici bir tedavi keşfeden Mary Bartlett Bunge, 17 Şubat'ta öldü. Coral Gables, Florida'daki evinde. 92 yaşındaydı.
Kar amacı gütmeyen bir araştırma kuruluşu olan Miami Felç Tedavisi Projesi, Dr. Bunge (BUN-ghee olarak telaffuz edilir) ölümü duyurdu.
“O kesinlikle sinirbilimdeki en iyi kadındı, sadece Amerika Birleşik Devletleri'nde değil, dünyada da” dedi Dr. Miami Project'in kurucu ortağı ve dekanı Barth Green bir telefon röportajında.
Dr. Bunge'nin kariyerinin büyük bölümünde odak noktası, sinir liflerini kaplayan, onları koruyan ve sinyal iletme hızını artıran protein ve yağ asitlerinin bir karışımı olan miyelin olmuştur.
Kendisi ve 1950'lerde Wisconsin Üniversitesi'nde yüksek lisans öğrencisiyken tanıştığı kocası, kariyerinin başlarında, miyelinin sinir lifleri çevresinde nasıl geliştiğini ve daha sonra yaralanma veya hastalık nedeniyle nasıl devam ettiğini açıklamak için yeni elektron mikroskopları kullandılar. demiyelinizasyon adı verilen bir süreçte geriledi.
Omurilik yaralanmalarının tedavisi tıbbi araştırmaların en sinir bozucu alanlarından biridir. Her yıl binlerce kişi araba kazaları, düşmeler, spor yaralanmaları ve silahlı şiddet nedeniyle kısmen veya tamamen felç oluyor. Vücudun diğer bölümlerinin aksine omuriliğin iyileşmesi inatçıdır.
Bunges, araştırmaları sonucunda, omurilik yaralanmalarının vücutta onarılmasının bu kadar zor olmasının nedenlerinden birinin demiyelinizasyon olduğu sonucuna vardı; bu bulgu, tedavi yoluyla bunları tersine çevirme olasılığının kapılarını açtı.
Çift birlikte ve her zaman aynı kurumda yakın çalıştı. Her ikisi de 1960 yılında Wisconsin'den diploma aldı; kendisi doktora derecesini aldı. zooloji ve sitoloji alanında tıp doktoru unvanını aldı. Daha sonra Columbia Üniversitesi'nde doktora sonrası araştırmacı olarak çalıştı ve Miami Üniversitesi'ne bağlı Miami Projesi'ne katılmadan önce St. Louis'deki Washington Üniversitesi'nde profesörlüğü kabul etti.
Onlarca yıl boyunca ikili, etkilenen alanın tipik olarak sinir sistemindeki aksonları çevreleyen ve protein üretmek için uzmanlaşmış, nakledilen Schwann hücreleriyle kaplanması durumunda miyelin yeniden büyümesinin desteklenebileceğini keşfetti. Farelerde nakledilen insan Schwann hücrelerinin kullanıldığı deneylerde umut verici bir potansiyel buldular.
“Tarih”in dördüncü cildi için yazdığı kişisel taslakta “Sabah 1:00 ile 2:00 arasında eve gelip birkaç saat sonra kalkıp işimize devam etmek yoğun ve heyecan verici bir dönemdi” diye yazdı. Sinirbilimi”. Otobiyografi” (2004). “Elektron mikroskobundaki görüntüler sadece aydınlatıcı olmakla kalmadı, aynı zamanda beklendiği gibi sanatsal eğilimlerimi de tatmin etti; Mümkün olan en güzel mikrografları çekmeyi çok sevdim.”
İkisi çalışmalarını böldü; Mary temel araştırmalara, Richard ise potansiyel uygulamalarına odaklandı. Ölümünden sonra Mary, çalışmalarının omurilik tedavisi üzerindeki etkisi üzerinde çalışmaya devam etti.
Dr. Mary Bunge, yalnızca Schwann hücrelerinin nakledilmesinin yeterli olmadığını fark etti; Rejenerasyonu teşvik etmek için ilaçlar ve diğer müdahaleler gerekliydi. 2003 yılında kendisi ve araştırma ekibi, ilaç ve nakledilen hücrelerin bir kombinasyonunu kullandıktan sonra, farelerin yalnızca 12 hafta sonra önceki hareketliliklerinin yüzde 70'ini geri kazandığını duyurdu.
Mary Elizabeth Bartlett, 3 Nisan 1931'de New Haven, Connecticut'ta doğdu. Ebeveynleri George ve Margaret (Reynolds) Bartlett evleri yenilediler. Annesi de bir ressamdı ve İngiliz portre ressamı Joshua Reynolds'un soyundan geliyordu; bu, Mary'nin küçük yaşlardan itibaren benimsediği ve kendisinin de bir sanatçı olacağına ikna olduğu bir mirastı.
Connecticut kırsalındaki ormanları ve dereleri keşfederek geçirdiği yazlar, onu bilim alanında kariyer yapmaya ikna etti. Boston'daki Simmons College'a gitti ve burada laboratuvar teknisyeni olarak eğitim aldı ve 1953'te biyoloji bölümünden mezun oldu.
Olağanüstü bir öğrenci olduğunu kanıtladı ve son yılında Wisconsin Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde yüksek lisans öğrencisi olarak bir araştırma laboratuvarında çalışma teklifi aldı.
Richard Bunge ile üniversite kariyerinin başlarında tanıştı ve ikisi kısa sürede hem profesyonel hem de romantik ortaklar buldu. 1956'da evlendiler.
Dr. Bunge'nin hayatta kalan oğulları Jonathan ve Peter ile bir torunu var.
Bunges, 1989 yılında Dr. tarafından kurulan Miami Projesi'nin daveti üzerine Miami'ye taşındı. Bir beyin cerrahı olan Green ve oğlu bir üniversite futbol maçı sırasında felç olan Hall of Fame defans oyuncusu Nick Buoniconti.
Richard Bunge projenin bilimsel direktörü olarak atandı ve hem kendisi hem de eşi Miami Üniversitesi'nde profesörlük aldı.
Hücre nakli konusundaki çalışmalarının omurilik tedavisi alanında devrim yarattığını söyleyen Dr. Bart.
“İşler yolunda gitti ve artık dünyanın her yerindeki herkes hücre nakliyle ilgileniyor” dedi Dr. Barth ve şunu ekledi: Dr. Bunge, 2018 yılında 86 yaşında emekli olana kadar araştırma ve konferanslarda aktif olmaya devam etti. “Hiç şüphe yok ki o bir odaya girdiğinde insanlar onun neler yapabileceğine hayran kaldıkları için nefes almayı bıraktılar.”
Kar amacı gütmeyen bir araştırma kuruluşu olan Miami Felç Tedavisi Projesi, Dr. Bunge (BUN-ghee olarak telaffuz edilir) ölümü duyurdu.
“O kesinlikle sinirbilimdeki en iyi kadındı, sadece Amerika Birleşik Devletleri'nde değil, dünyada da” dedi Dr. Miami Project'in kurucu ortağı ve dekanı Barth Green bir telefon röportajında.
Dr. Bunge'nin kariyerinin büyük bölümünde odak noktası, sinir liflerini kaplayan, onları koruyan ve sinyal iletme hızını artıran protein ve yağ asitlerinin bir karışımı olan miyelin olmuştur.
Kendisi ve 1950'lerde Wisconsin Üniversitesi'nde yüksek lisans öğrencisiyken tanıştığı kocası, kariyerinin başlarında, miyelinin sinir lifleri çevresinde nasıl geliştiğini ve daha sonra yaralanma veya hastalık nedeniyle nasıl devam ettiğini açıklamak için yeni elektron mikroskopları kullandılar. demiyelinizasyon adı verilen bir süreçte geriledi.
Omurilik yaralanmalarının tedavisi tıbbi araştırmaların en sinir bozucu alanlarından biridir. Her yıl binlerce kişi araba kazaları, düşmeler, spor yaralanmaları ve silahlı şiddet nedeniyle kısmen veya tamamen felç oluyor. Vücudun diğer bölümlerinin aksine omuriliğin iyileşmesi inatçıdır.
Bunges, araştırmaları sonucunda, omurilik yaralanmalarının vücutta onarılmasının bu kadar zor olmasının nedenlerinden birinin demiyelinizasyon olduğu sonucuna vardı; bu bulgu, tedavi yoluyla bunları tersine çevirme olasılığının kapılarını açtı.
Çift birlikte ve her zaman aynı kurumda yakın çalıştı. Her ikisi de 1960 yılında Wisconsin'den diploma aldı; kendisi doktora derecesini aldı. zooloji ve sitoloji alanında tıp doktoru unvanını aldı. Daha sonra Columbia Üniversitesi'nde doktora sonrası araştırmacı olarak çalıştı ve Miami Üniversitesi'ne bağlı Miami Projesi'ne katılmadan önce St. Louis'deki Washington Üniversitesi'nde profesörlüğü kabul etti.
Onlarca yıl boyunca ikili, etkilenen alanın tipik olarak sinir sistemindeki aksonları çevreleyen ve protein üretmek için uzmanlaşmış, nakledilen Schwann hücreleriyle kaplanması durumunda miyelin yeniden büyümesinin desteklenebileceğini keşfetti. Farelerde nakledilen insan Schwann hücrelerinin kullanıldığı deneylerde umut verici bir potansiyel buldular.
“Tarih”in dördüncü cildi için yazdığı kişisel taslakta “Sabah 1:00 ile 2:00 arasında eve gelip birkaç saat sonra kalkıp işimize devam etmek yoğun ve heyecan verici bir dönemdi” diye yazdı. Sinirbilimi”. Otobiyografi” (2004). “Elektron mikroskobundaki görüntüler sadece aydınlatıcı olmakla kalmadı, aynı zamanda beklendiği gibi sanatsal eğilimlerimi de tatmin etti; Mümkün olan en güzel mikrografları çekmeyi çok sevdim.”
İkisi çalışmalarını böldü; Mary temel araştırmalara, Richard ise potansiyel uygulamalarına odaklandı. Ölümünden sonra Mary, çalışmalarının omurilik tedavisi üzerindeki etkisi üzerinde çalışmaya devam etti.
Dr. Mary Bunge, yalnızca Schwann hücrelerinin nakledilmesinin yeterli olmadığını fark etti; Rejenerasyonu teşvik etmek için ilaçlar ve diğer müdahaleler gerekliydi. 2003 yılında kendisi ve araştırma ekibi, ilaç ve nakledilen hücrelerin bir kombinasyonunu kullandıktan sonra, farelerin yalnızca 12 hafta sonra önceki hareketliliklerinin yüzde 70'ini geri kazandığını duyurdu.
Mary Elizabeth Bartlett, 3 Nisan 1931'de New Haven, Connecticut'ta doğdu. Ebeveynleri George ve Margaret (Reynolds) Bartlett evleri yenilediler. Annesi de bir ressamdı ve İngiliz portre ressamı Joshua Reynolds'un soyundan geliyordu; bu, Mary'nin küçük yaşlardan itibaren benimsediği ve kendisinin de bir sanatçı olacağına ikna olduğu bir mirastı.
Connecticut kırsalındaki ormanları ve dereleri keşfederek geçirdiği yazlar, onu bilim alanında kariyer yapmaya ikna etti. Boston'daki Simmons College'a gitti ve burada laboratuvar teknisyeni olarak eğitim aldı ve 1953'te biyoloji bölümünden mezun oldu.
Olağanüstü bir öğrenci olduğunu kanıtladı ve son yılında Wisconsin Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde yüksek lisans öğrencisi olarak bir araştırma laboratuvarında çalışma teklifi aldı.
Richard Bunge ile üniversite kariyerinin başlarında tanıştı ve ikisi kısa sürede hem profesyonel hem de romantik ortaklar buldu. 1956'da evlendiler.
Dr. Bunge'nin hayatta kalan oğulları Jonathan ve Peter ile bir torunu var.
Bunges, 1989 yılında Dr. tarafından kurulan Miami Projesi'nin daveti üzerine Miami'ye taşındı. Bir beyin cerrahı olan Green ve oğlu bir üniversite futbol maçı sırasında felç olan Hall of Fame defans oyuncusu Nick Buoniconti.
Richard Bunge projenin bilimsel direktörü olarak atandı ve hem kendisi hem de eşi Miami Üniversitesi'nde profesörlük aldı.
Hücre nakli konusundaki çalışmalarının omurilik tedavisi alanında devrim yarattığını söyleyen Dr. Bart.
“İşler yolunda gitti ve artık dünyanın her yerindeki herkes hücre nakliyle ilgileniyor” dedi Dr. Barth ve şunu ekledi: Dr. Bunge, 2018 yılında 86 yaşında emekli olana kadar araştırma ve konferanslarda aktif olmaya devam etti. “Hiç şüphe yok ki o bir odaya girdiğinde insanlar onun neler yapabileceğine hayran kaldıkları için nefes almayı bıraktılar.”