Fark ettiği ilk şeylerden biri boğazını temizlemeye devam etmesiydi. Herkes bunu zaman zaman yapar, ancak 70’lerinin başında sağlıklı bir kadın olan onun için bu bir sabit haline gelmişti. Kocası hiç şikayet etmedi. O bir cerrahtı ve boğaz temizleme başladığında ona bazı nefes egzersizleri gösterdi. Bu bazen yardımcı oluyordu ama sonunda birkaç dakikada bir tekrar taklit etmeye başladı. Daha da can sıkıcı olan şey, herhangi bir çabanın garip, sert bir nefesi tetikleyebilmesiydi. Telefondayken bile, arkadaşları ve ailesi endişelenmesin diye sık sık sesini kapatıyordu.
Doktoru endişeli değildi. Ciğerleri serbestti; Oksijen doygunluğu iyiydi. Yoğun bir stres testinden sonra kalbinin iyi olduğunu bulan bir kardiyoloğa gitti.
Güvenceye rağmen, nefesinin daha kolay kesildiğini fark etti. Avrupa’da, torunuyla birlikte Paris’in çoğunlukla düz sokaklarında günde 20.000 adım yürüdü, ancak Montmartre’nin Arnavut kaldırımlı engebeli sokaklarında oflayıp pufluyor. Öğrenmesi gerektiğini biliyordu. Ancak California, Cupertino’daki evine döndüğünde Covid vurdu ve her şey kapandı.
Bu süre zarfında evindeki merdiven onun mihenk taşı oldu. Onlarca yıldır bu basamakları günde birçok kez inip çıktı, hiç sorun olmadı. Merdivenlerin çıkardığı sert nefes seslerine alışmıştı ama şimdi tepeye ulaştığında nefesinin kesildiğini hissetti. Sonra yarı yolda durmak zorunda kaldı. Sonra sadece birkaç adım sonra.
Pandemi bir buçuk yıl sonra nihayet korkunç bir şekilde yatıştığında, GP’sini ve ardından birkaç uzmanı gördü. Ciğerleri temiz geliyordu ve göğüs röntgeni normaldi. Astım mıydı yoksa bir çeşit alerji miydi? Çeşitli inhalatörler ve bir antihistamin etkisizdi; küçük bir teleskopik görüşle burnunun ve boğazının incelenmesi hiçbir şeyi ortaya çıkarmadı. Akciğerlerinin BT taraması tamamen normal değildi: Birkaç küçük nodülü vardı ve yedi ay sonra küçük noktalardan herhangi birinin değişip değişmediğini görmek için başka bir tarama yaptı. Buna sahip değillerdi – muhtemelen sadece önceki bir enfeksiyonun izleri. Her şeyin yolunda olduğunu duymak ve aynı zamanda olmadığını bilmek cesaret kırıcıydı.
Doktorlar ne yapacaklarını bilemediler, hasta da bilmiyordu. kocası meslektaşlarına sordu. Eski bir arkadaşını aradı, Dr. James Wolfe, yakındaki San Jose’de. Wolfe bir göğüs hastalıkları uzmanı ve alerji hastasıydı. Antihistaminikler yardımcı olmamasına rağmen, alerjiler bir rol oynamış olabilir.
Nefes almaktan başka bir şey
Haftalar sonra hasta ve kocası Wolfe’un muayene odasında oturuyorlardı. Uzmanı beklerken adam karısına, “Biraz nefesin kesildiğinde sesini doktorun duyabilmesi için birkaç kez yukarı aşağı zıplar mısın?” demiş.
İşe yaradı. Wolfe eski arkadaşını selamlarken hastanın gürültülü nefes aldığını fark etti. Ama bunun tipik bir iç çekiş olmadığını biliyordu. Bunlar genellikle ekshalasyonda meydana gelir. Bu kadının nefesi, nefes aldığında en gürültülüydü – stridor olarak bilinen bir tür nefes alma. Bu önemli bir gözlemdir, çünkü stridor nedenleri diğer hırıltı türlerinden farklıdır. Stridor genellikle üst solunum yollarındaki tıkanıklıklardan kaynaklanır – ses tellerinin işlev bozukluğu veya burun veya boğazdaki şişmiş doku. Bu kafa karıştırıcıydı; Üst solunum yolları çoktan incelenmişti. iyiydin
Wolfe, geldiğinde hastaya ikinci bir nefes testi yaptırdı. Bir yıl önce yapılan ilki tamamen normaldi. Bu değildi. Değişiklikler ince ama gerçekti. Zorlu bir ekshalasyonla dışarı atabileceği hava miktarı, bir yıl önce test ettiğinden daha azdı.
Olağan ilaçların yardımcı olmadığı düşünüldüğünde, bu ciddi bir astım şekli olabilir mi? Yoksa yavaş büyüyen bir zatürre miydi? Tüberkülozun uzak bir akrabası olan Mycobacterium avium kompleksi (MAC) adı verilen ve öksürüğe, nefes darlığına ve mukus üretimine neden olabilen bir bakteri vardır. Nadirdir, ancak en sık yaşlı kadınlarda görülür. En azından kısmen, bir kadının öksürme ve akciğerlerinden ve solunum yollarından balgam ve diğer salgıları temizleme konusundaki isteksizliğinden kaynaklandığına inanılıyor. Buna Oscar Wilde oyunundaki bir karakterden sonra Lady Windermere Sendromu denir. Lady Windermere, muhtemelen öksürmeyecek veya başka bir hastalık belirtisi gösteremeyecek kadar iyi davranmış olan Viktorya döneminin çok terbiyeli bir genç kadınıdır. BT taramalarında ortaya çıkan hastanın akciğerlerindeki nodüller, böyle bir enfeksiyonun en erken belirtisi olabilir.
Wolfe, bu bozuklukların her birini aramak için bir dizi test istedi. Ayrıca, son taramasından bu yana geçen aylarda nodüllerin değişip değişmediğini görmek için akciğerlerinin başka bir CT taraması – üçüncüsü – istedi.
CT görüntüleri arasında gezinin
doktor Stanford Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde göğüs görüntüleme konusunda uzmanlaşmış bir radyolog olan Emily Tsai, karanlık bir odada oturmuş, hastanın yeni BT taramasından alınan 300’den fazla görüntüye bakıyordu. Her görüntüyü ayrı ayrı görüntüleyebilmenize rağmen, çizimlerin hareketli görüntülere dönüştüğü bir kitapçık gibi, bunları teker teker görüntülemek genellikle daha mantıklıdır. Bu, radyoloğun incelenen göğüste üç boyutlu bir tur atmasına, kan damarlarını ve hava yollarını bu animasyon gösterisinde göründükleri, ilerledikleri ve sonlandıkları sırada takip etmesine olanak tanır.
Tsai kendi sistemini geliştirmişti: önce resme bir bütün olarak baktı, bariz anormallikleri aradı ve ülkenin yerini buldu. En son görüntüleri önceki görüntülerle karşılaştırdı. Ardından, akciğerin anormalliklerin rapor edildiği veya beklendiği kısmına odaklanacaktı. Bu kadının durumunda, bildirilen nodüllerin nerede olduğunu görmek için baktı. Hava yollarının dar ağaç benzeri dallarının gerildiği ve şiştiği, bronşektazi adı verilen küçük bir yara izi vardı. Bu, MAC enfeksiyonu teşhisi ile el ele gidebilir. Sonra sandığın tüm diğer kısımlarına bir kez daha baktı. Bu kadar çok bilgiyle dolu görüntülerle, bir radyoloğun görüntüleri olabildiğince yakından incelemesi gerekir. Kimse her şeyi göremez. Belki bir gün yapay zeka olacak. Ama orada ne olduğunu görmeye çalıştı.
Resmin en üstüne kaydırdığında, biraz sıra dışı görünen bir şey gördü. Burun ve ağzın üst hava yollarını akciğerlerin alt hava yollarına bağlayan nefes borusu olan trakea, üstte garip bir şekilde dar görünüyordu. Daralma, normal çapa genişlemeden önce bir inçten daha kısaydı. Tsai, diğer BT’lerde de aynı daralmayı buldu ve önceki radyologların bulguyla ilgili ne yaptığını görmek için raporları inceledi. Belki de küçük bir salgı birikintisi gibi göründüğü için kimse bundan bahsetmedi. Anahtar, üç aşamada da aynı olmasıydı. salgılar hareket eder. Nedeni ne olursa olsun bu daralma olmadı. Tsai bundan ne anlayacağından emin değildi ama raporunda bunun hastanın semptomlarına katkıda bulunabileceğini öne sürdü.
Wolfe radyoloğun raporunu görünce soluk borusundaki bu daralmanın hastanın tüm semptomlarının nedeni olabileceğini anladı. Nasıl oldu Ameliyat sırasında veya ciddi bir hastalık sırasında nefes borusuna hiçbir zaman solunum tüpü takma ihtiyacı duymamıştı – bu tür anormal bulguların en yaygın nedeni buydu. Wolfe, daralmanın olası enfeksiyon veya enflamatuar nedenlerini araştırmak için daha fazla test yapılmasını istedi. Hepsi anlayışlı değildi. MAC ya da Wolfe’un düşünebileceği ya da test edebileceği diğer sebeplerden herhangi biri değildi. Her şeye hükmetmek ona teşhisini koydu: idiyopatik subglottik stenozu vardı. İdiyopatik, sebebin bilinmediği anlamına geliyordu. Subglottic, ses tellerinin hemen altındaki trakeadaki konumu belirledi. Neredeyse sadece orta yaşlı kadınlarda ortaya çıkan nadir ve yeterince anlaşılmayan bir durumdur. Daralmasından nefesi daralınca darlığın açılması gerekti.
Wolfe onu, daralmış yolu genişletmek için balon kullanan bir cerraha gönderdi. Hasta bana, uyanır uyanmaz farkı hissedebildiğini söyledi. Ve ameliyatından bu yana geçen sekiz ayda kaybettiği her şeyi geri aldı. Birkaç gün içinde koridordaki merdivenlerden tekrar inip çıkabildi.
Lisa Sanders, MD, dergiye katkıda bulunan bir yazardır. En son kitabı Teşhis: En Şaşırtıcı Tıbbi Gizemleri Çözmek. Paylaşmak istediğiniz çözülmüş bir vakanız varsa ona [email protected] adresinden yazın.
Doktoru endişeli değildi. Ciğerleri serbestti; Oksijen doygunluğu iyiydi. Yoğun bir stres testinden sonra kalbinin iyi olduğunu bulan bir kardiyoloğa gitti.
Güvenceye rağmen, nefesinin daha kolay kesildiğini fark etti. Avrupa’da, torunuyla birlikte Paris’in çoğunlukla düz sokaklarında günde 20.000 adım yürüdü, ancak Montmartre’nin Arnavut kaldırımlı engebeli sokaklarında oflayıp pufluyor. Öğrenmesi gerektiğini biliyordu. Ancak California, Cupertino’daki evine döndüğünde Covid vurdu ve her şey kapandı.
Bu süre zarfında evindeki merdiven onun mihenk taşı oldu. Onlarca yıldır bu basamakları günde birçok kez inip çıktı, hiç sorun olmadı. Merdivenlerin çıkardığı sert nefes seslerine alışmıştı ama şimdi tepeye ulaştığında nefesinin kesildiğini hissetti. Sonra yarı yolda durmak zorunda kaldı. Sonra sadece birkaç adım sonra.
Pandemi bir buçuk yıl sonra nihayet korkunç bir şekilde yatıştığında, GP’sini ve ardından birkaç uzmanı gördü. Ciğerleri temiz geliyordu ve göğüs röntgeni normaldi. Astım mıydı yoksa bir çeşit alerji miydi? Çeşitli inhalatörler ve bir antihistamin etkisizdi; küçük bir teleskopik görüşle burnunun ve boğazının incelenmesi hiçbir şeyi ortaya çıkarmadı. Akciğerlerinin BT taraması tamamen normal değildi: Birkaç küçük nodülü vardı ve yedi ay sonra küçük noktalardan herhangi birinin değişip değişmediğini görmek için başka bir tarama yaptı. Buna sahip değillerdi – muhtemelen sadece önceki bir enfeksiyonun izleri. Her şeyin yolunda olduğunu duymak ve aynı zamanda olmadığını bilmek cesaret kırıcıydı.
Doktorlar ne yapacaklarını bilemediler, hasta da bilmiyordu. kocası meslektaşlarına sordu. Eski bir arkadaşını aradı, Dr. James Wolfe, yakındaki San Jose’de. Wolfe bir göğüs hastalıkları uzmanı ve alerji hastasıydı. Antihistaminikler yardımcı olmamasına rağmen, alerjiler bir rol oynamış olabilir.
Nefes almaktan başka bir şey
Haftalar sonra hasta ve kocası Wolfe’un muayene odasında oturuyorlardı. Uzmanı beklerken adam karısına, “Biraz nefesin kesildiğinde sesini doktorun duyabilmesi için birkaç kez yukarı aşağı zıplar mısın?” demiş.
İşe yaradı. Wolfe eski arkadaşını selamlarken hastanın gürültülü nefes aldığını fark etti. Ama bunun tipik bir iç çekiş olmadığını biliyordu. Bunlar genellikle ekshalasyonda meydana gelir. Bu kadının nefesi, nefes aldığında en gürültülüydü – stridor olarak bilinen bir tür nefes alma. Bu önemli bir gözlemdir, çünkü stridor nedenleri diğer hırıltı türlerinden farklıdır. Stridor genellikle üst solunum yollarındaki tıkanıklıklardan kaynaklanır – ses tellerinin işlev bozukluğu veya burun veya boğazdaki şişmiş doku. Bu kafa karıştırıcıydı; Üst solunum yolları çoktan incelenmişti. iyiydin
Wolfe, geldiğinde hastaya ikinci bir nefes testi yaptırdı. Bir yıl önce yapılan ilki tamamen normaldi. Bu değildi. Değişiklikler ince ama gerçekti. Zorlu bir ekshalasyonla dışarı atabileceği hava miktarı, bir yıl önce test ettiğinden daha azdı.
Olağan ilaçların yardımcı olmadığı düşünüldüğünde, bu ciddi bir astım şekli olabilir mi? Yoksa yavaş büyüyen bir zatürre miydi? Tüberkülozun uzak bir akrabası olan Mycobacterium avium kompleksi (MAC) adı verilen ve öksürüğe, nefes darlığına ve mukus üretimine neden olabilen bir bakteri vardır. Nadirdir, ancak en sık yaşlı kadınlarda görülür. En azından kısmen, bir kadının öksürme ve akciğerlerinden ve solunum yollarından balgam ve diğer salgıları temizleme konusundaki isteksizliğinden kaynaklandığına inanılıyor. Buna Oscar Wilde oyunundaki bir karakterden sonra Lady Windermere Sendromu denir. Lady Windermere, muhtemelen öksürmeyecek veya başka bir hastalık belirtisi gösteremeyecek kadar iyi davranmış olan Viktorya döneminin çok terbiyeli bir genç kadınıdır. BT taramalarında ortaya çıkan hastanın akciğerlerindeki nodüller, böyle bir enfeksiyonun en erken belirtisi olabilir.
Wolfe, bu bozuklukların her birini aramak için bir dizi test istedi. Ayrıca, son taramasından bu yana geçen aylarda nodüllerin değişip değişmediğini görmek için akciğerlerinin başka bir CT taraması – üçüncüsü – istedi.
CT görüntüleri arasında gezinin
doktor Stanford Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde göğüs görüntüleme konusunda uzmanlaşmış bir radyolog olan Emily Tsai, karanlık bir odada oturmuş, hastanın yeni BT taramasından alınan 300’den fazla görüntüye bakıyordu. Her görüntüyü ayrı ayrı görüntüleyebilmenize rağmen, çizimlerin hareketli görüntülere dönüştüğü bir kitapçık gibi, bunları teker teker görüntülemek genellikle daha mantıklıdır. Bu, radyoloğun incelenen göğüste üç boyutlu bir tur atmasına, kan damarlarını ve hava yollarını bu animasyon gösterisinde göründükleri, ilerledikleri ve sonlandıkları sırada takip etmesine olanak tanır.
Tsai kendi sistemini geliştirmişti: önce resme bir bütün olarak baktı, bariz anormallikleri aradı ve ülkenin yerini buldu. En son görüntüleri önceki görüntülerle karşılaştırdı. Ardından, akciğerin anormalliklerin rapor edildiği veya beklendiği kısmına odaklanacaktı. Bu kadının durumunda, bildirilen nodüllerin nerede olduğunu görmek için baktı. Hava yollarının dar ağaç benzeri dallarının gerildiği ve şiştiği, bronşektazi adı verilen küçük bir yara izi vardı. Bu, MAC enfeksiyonu teşhisi ile el ele gidebilir. Sonra sandığın tüm diğer kısımlarına bir kez daha baktı. Bu kadar çok bilgiyle dolu görüntülerle, bir radyoloğun görüntüleri olabildiğince yakından incelemesi gerekir. Kimse her şeyi göremez. Belki bir gün yapay zeka olacak. Ama orada ne olduğunu görmeye çalıştı.
Resmin en üstüne kaydırdığında, biraz sıra dışı görünen bir şey gördü. Burun ve ağzın üst hava yollarını akciğerlerin alt hava yollarına bağlayan nefes borusu olan trakea, üstte garip bir şekilde dar görünüyordu. Daralma, normal çapa genişlemeden önce bir inçten daha kısaydı. Tsai, diğer BT’lerde de aynı daralmayı buldu ve önceki radyologların bulguyla ilgili ne yaptığını görmek için raporları inceledi. Belki de küçük bir salgı birikintisi gibi göründüğü için kimse bundan bahsetmedi. Anahtar, üç aşamada da aynı olmasıydı. salgılar hareket eder. Nedeni ne olursa olsun bu daralma olmadı. Tsai bundan ne anlayacağından emin değildi ama raporunda bunun hastanın semptomlarına katkıda bulunabileceğini öne sürdü.
Wolfe radyoloğun raporunu görünce soluk borusundaki bu daralmanın hastanın tüm semptomlarının nedeni olabileceğini anladı. Nasıl oldu Ameliyat sırasında veya ciddi bir hastalık sırasında nefes borusuna hiçbir zaman solunum tüpü takma ihtiyacı duymamıştı – bu tür anormal bulguların en yaygın nedeni buydu. Wolfe, daralmanın olası enfeksiyon veya enflamatuar nedenlerini araştırmak için daha fazla test yapılmasını istedi. Hepsi anlayışlı değildi. MAC ya da Wolfe’un düşünebileceği ya da test edebileceği diğer sebeplerden herhangi biri değildi. Her şeye hükmetmek ona teşhisini koydu: idiyopatik subglottik stenozu vardı. İdiyopatik, sebebin bilinmediği anlamına geliyordu. Subglottic, ses tellerinin hemen altındaki trakeadaki konumu belirledi. Neredeyse sadece orta yaşlı kadınlarda ortaya çıkan nadir ve yeterince anlaşılmayan bir durumdur. Daralmasından nefesi daralınca darlığın açılması gerekti.
Wolfe onu, daralmış yolu genişletmek için balon kullanan bir cerraha gönderdi. Hasta bana, uyanır uyanmaz farkı hissedebildiğini söyledi. Ve ameliyatından bu yana geçen sekiz ayda kaybettiği her şeyi geri aldı. Birkaç gün içinde koridordaki merdivenlerden tekrar inip çıkabildi.
Lisa Sanders, MD, dergiye katkıda bulunan bir yazardır. En son kitabı Teşhis: En Şaşırtıcı Tıbbi Gizemleri Çözmek. Paylaşmak istediğiniz çözülmüş bir vakanız varsa ona [email protected] adresinden yazın.