Kacey Poynter'ın işe gitmek için uzaklara gitmesine gerek yok. Kendisi ücretli bir bakıcı ve sorumluluğuyla ilgilenmek için yataktan kalkıyor: hemen yanındaki portatif oyun parkında uyuyan iki yaşındaki oğlu.
Sonny, beyin gelişimini etkileyen doğuştan bir malformasyonla doğdu ve sadece nefes almak ve yemek yemek için neredeyse sürekli bakıma ihtiyaç duyuyordu. Bayan Poynter, onu hastaneden eve getirdiğinde çağrı merkezindeki işini bıraktı ve o zamandan beri yardımcılara veya kurumlara güvenmek yerine onunla ilgileniyor. Indiana'nın Medicaid programı bu sevgi emeğinin karşılığını onlara ödedi.
“Onunla burada olabilmek ve başka birinin onunla ilgilenmeye çalışması konusunda endişelenmenize gerek kalmamak gerçekten hayat değiştiriyordu” dedi.
Ancak onunla ilgilenmeye devam etme yeteneği artık şüphelidir. Indiana İnsan Hizmetleri Departmanı, eyaletin Medicaid bütçesindeki yaklaşık 1 milyar dolarlık açığı gerekçe göstererek koruyucu bakım programını sona erdirme planlarını duyurdu. 1 Temmuz'a kadar çocuklara bakan ebeveynler ve vasiler ile partnerlerine bakan eşler çok daha düşük bir ücretle farklı bir programa kaydolmak zorunda kalacak.
Bayan Poynter gibi insanların korkusu, ulusal düzeyde artan yardımcı ve hemşire sıkıntısının ortasında işe dönmek ve evde bakım konusunda yardım istemekten başka seçeneklerinin kalmaması.
Coronavirüs salgını sırasında eyaletlere büyük miktarda federal para akışı sağlandı; bu para şu anda kurumaya yüz tutuyor ve Indiana ile diğer birçok eyaleti bütçelerindeki açık boşlukları nasıl dolduracakları konusunda zor kararlarla karşı karşıya bırakıyor.
Ödemelere bel bağlayan paniğe kapılan Indiana'lı ebeveynler her hafta Devlet Binası'nda mitingler düzenledi, bazıları çocuklarını da yanlarında getirdi. Eyaletin yasama oturumu Cuma günü sona ererken, önerilen kesintilerin ne gibi bir etki yaratacağı belirsiz.
Yasa koyucular, zorlu bütçe hesaplamalarına ve ödemeyi hak eden ekstra bakım ile tüm ebeveynlerin çocuklarına borçlu olduğu görevler arasındaki bulanık çizgiye dikkat çekiyor.
Kâr amacı gütmeyen bir savunuculuk grubu olan The Arc of Indiana'nın genel müdürü Kim Dodson, “'Kimsenin geçimini sağlamak için Medicaid'e güvenmek zorunda kalmaması gerektiğini' söyleyen birçok yasa yapıcımız var” dedi. “Ama ev dışında çalışmayı değil de sevdiklerine bakmayı seçen aileler var çünkü bunu yapabilecek kimse yok ve kesinlikle onlar kadar iyi değil.”
Valiliğe aday olan Cumhuriyetçi Indiana Vali Yardımcısı Suzanne Crouch da bunu yaptı isminde sosyal yardım kurumuna kesintileri ertelemesi çağrısında bulundu ve kurumun mali durumunun dışarıdan denetlenmesi yönünde çağrıda bulundu. Bir açıklamada “Aramızdaki en savunmasız kişilere ne kadar önem verdiğimize göre değerlendirileceğiz” dedi.
Kronik hastalığı veya engelliliği olan yaklaşık dört milyon Amerikalı, düşük gelirli insanlara yönelik federal sağlık sigortası programı olan Medicaid tarafından ödenen ev ve toplum temelli hizmetler alıyor. Çoğu yetişkindir, ancak giderek artan bir oran, hem vasıflı yardıma hem de banyo ve giyinme gibi günlük işlerde yardıma ihtiyaç duyan ciddi tıbbi sorunları olan çocuklardır.
Birçok insanı huzurevlerini veya diğer tesisleri ziyaret etmekten alıkoyan bu hizmetler, hemşireler veya evde sağlık görevlileri tarafından sağlanıyor olabilir, ancak aile her zaman desteğin direği olmuştur. Pek çok eyalet, bu bakımın bir kısmını sağlamak için akrabalara ödeme yapılmasına izin veriyor, ancak Medicaid programları, çocuklara bakmak için para yerine görev duygusu nedeniyle bakım sağlaması gereken ebeveynlere ödeme yapma konusunda daha kısıtlayıcı olma eğilimindedir. .
Pandemi sırasında Biden yönetimi, ebeveynlerin ve velilerin ücretli bakıcı olmalarının önündeki engelleri gevşetti. Kongre, kısmen eyaletlerin bakım programlarını genişletebilmesi için Medicaid'e yönelik federal desteği artırdı. Eski adıyla Kaiser Aile Vakfı olarak bilinen KFF'nin geçen yaz yaptığı bir ankete göre, 37 eyalet bu genişlemeyi ebeveynlere ve vasilere ödeme yapmak için kullandı.
Ulusal Medicaid Direktörleri Birliği'nin genel müdürü Kate McEvoy, hizmet başına ücret programlarının aile ihtiyaçlarını karşılamanın ve aksi takdirde pahalı kurumsal bakıma harcanacak devlet parasından tasarruf etmenin bir yolunu sunduğunu söyledi. “Evde veya toplum içinde bakım almak istiyorlar ve bu genellikle Medicaid programı için daha uygun maliyetli” dedi.
Federal fonlar artık küçülürken, bazı eyaletler programlarını daraltıyor ve uygunluklarını sıkılaştırıyor, diğerleri ise ücretli bakımı kalıcı hale getiriyor.
Virginia başlangıçta ebeveynlerin ücretli bakıcı olmaları için daha sıkı şartlar getirmişti, ancak yasa yapıcılar şimdi bazı şartları yürürlükten kaldıracak bir yasa tasarısı üzerinde düşünüyor. Ohio, koruyucu bakım programını kalıcı hale getirdi, ancak uygun ebeveynler veya eşlerin bir yardımcı tutamayacaklarını kanıtlamaları gerekiyor ve ücretli çalışma saatleri haftada 40 saatle sınırlandırılıyor. Iowa ve Oregon, Medicare ve Medicaid Hizmetleri Merkezlerinden ücrete dayalı yeni programlar geliştirmelerini istiyor.
Bayan Poynter, devletle sözleşme yapan ve onun çalışmalarını denetleyen bir bakım sağlayıcısı olan Healing Hands aracılığıyla sağlık sigortası ve emeklilik yardımlarının yanı sıra sekiz saatlik günlük kişisel bakım karşılığında saat başına 15 dolar aldı.
Sonny, etrafta yuvarlanmaya ve konuşmaya yeni başlayan, ancak tamamen ebeveynlerine bağımlı olan mutlu bir çocuktur. Bayan Poynter, bebek bezi değiştirme ve diğer bebek rutinlerine ek olarak her gün onu midesindeki bir tüp aracılığıyla yavaş yavaş sıvı yiyeceklerle besliyor, nefes borusundaki solunum deliğinden balgam çekiyor ve solunum yollarındaki ve midedeki açıklıkları temizleyip bandajlıyor.
Telefonunda maaş aldığı saatleri izliyor ama bu ayrım keyfi geliyor çünkü Sonny onun yokluğunda ona daha az bağımlı değil. İronik bir şekilde, ilaçları vermeden önce imza atması gerekiyor çünkü Medicaid bu vasıflı hemşirelik bakımını düşünüyor ve kendisi yalnızca kişisel hizmetler için sözleşme yapıyor. “Beynim neredeyse 7/24 çalışma modunda” dedi.
Ülke çapında programa kayıt ve ilgili maliyetler hızla arttı. Indiana İnsani Hizmetler Departmanına göre, Mart 2022'den Şubat 2024'e kadar ücretli bakıcılara sahip olan engelli veya travmatik beyin hasarı olan çocukların sayısı altı kat artarak 262'den 1.629'a çıktı. Bu büyümenin anahtarı, programı denetlemekle görevli bakım sağlayıcılarla ilgili maliyetlerdi. Bazı sağlayıcılar, çevrimiçi reklam vererek bakıcıları işe almak için yarıştı, imza ikramiyeleri için 1.500 ABD Doları veya daha fazlasını ve yönlendirmeler için yüzlerce dolar teklif etti.
Bu, pediatrik popülasyona yönelik bakım harcamalarının 2021'de 2,5 milyon dolardan bu yıl beklenen 173 milyon dolara yükselmesine yardımcı oldu.
Bağımsız bir kurum olan Indiana Engelli Hakları'nın genel müdürü Melissa Keyes, devletin talebi büyük ölçüde hafife aldığını ve diğer bazı eyaletlerin uyguladığı çalışma saatleri sınırlamaları gibi önlemleri almada başarısız olduğunu söyledi. “Bu programı yönetmek için mutlaka iyi yönergelere sahip değillerdi” dedi.
Devlet, çocuk bakımı çalışanlarının neredeyse yarısının haftada 60 saatten fazla çalışmasına izin verdi ve küçük bir kısmının günün her saatinde çalışmasına izin verildi.
Indiana, artan harcamaları ancak geçen yılın sonlarında, güncellenmiş Medicaid tahminlerinin bütçe açığının 984 milyon dolar olduğunu göstermesiyle netleştirdi. Ajansın sözcüsü Michele Holtkamp, hemşirelik programının eksiklikteki birkaç faktörden sadece biri olduğunu, “ama en şiddetli olanıydı” dedi.
Cumhuriyetçi ve Senato Ödenek Komitesi başkanı Eyalet Senatörü Ryan Mishler, sağlayıcıların bazı durumlarda tek bir kişinin bakımı için eyalete 200.000 dolardan fazla fatura kestiğini söyledi. “Evde bakımın asıl amacı, sözde daha uygun maliyetli olmasıdır. Ancak bu kadar çok şey başardığınızda aslında durum böyle değil.”
Eyalet İnsani Hizmetler Bakanlığı, bakıcıların aynı derecede iyi olduğunu söyledikleri bir yedek Medicaid programına kaydolabileceklerini savunuyor. Ancak, yılda en fazla 34.000 dolar olmak üzere daha az ödeme yapıyor. Mevcut program kapsamında Bayan Poynter yılda yaklaşık 50.000 dolar kazanabiliyor ve günde sekiz saatten fazla çalışması onaylanan diğer bakıcılar önemli ölçüde daha fazla maaş alıyor.
Cumhuriyetçi Eyalet Temsilcisi Edward Clere, tepkinin nedeni olarak teşkilatın ayrıntıları sınırlı şekilde açıklamasını sorumlu tuttu. “Ailelere büyük değişikliklerin olacağının söylenmesi, ancak bu değişikliklerin onlar için ne anlama geldiğini anlayacak yeterli bilgiye sahip olmamaları korkutucu” dedi.
Kırsal kesimdeki aileler, çocuklarının bakımı konusunda yardım bulmakta özellikle zorluk yaşayabilirler. AARP'a göre Indiana'da ulusal ortalamaya göre yüzde 26 daha az evde sağlık yardımcısı bulunuyor.
Bayan Poynter dahil 200'den fazla bakıcıyla ilgilenen Healing Hands'ın hizmet koordinatörü Lydia Townsend, sistemin kötüye kullanılmasını önlemek için sınırların belirlenmesi gerektiğini söyledi. Ancak önerilen kesintilerin aileleri riske atacağından korkuyordu. “Artık şimdiki gibi bir çatıya veya yiyeceğe sahip olamayacaklar” dedi.
Bu yıl federal hükümetin Medicaid finansmanındaki kesintilerinin sonuçları birçok eyaleti etkiliyor ve vergi gelirleri de düşüyor. KFF, Medicaid harcamalarının bu yıl yüzde 17 oranında şaşırtıcı bir şekilde artacağını tahmin ediyor.
KFF'nin Medicaid ve sigortasız programının müdür yardımcısı Alice Burns, Indiana'nın bakım programına bu kadar çok harcama yapmaya devam etmesi durumunda nelerin feda edileceğini sordu: “Hamile kadınlar için tam hizmet mi? Çocuklarda diş bakımı? İnsanların hangi hizmetlerden vazgeçmesi gerekiyor?”
Bayan Poynter, kesintilerin onaylanması durumunda ne yapacağından emin değil ancak yardım için bir yabancıya başvurmayı da reddetti. Muhtemelen kocası işten çıkana kadar Sonny'ye bakacak, sonra da garson ya da barista olarak akşam vardiyalarına başlayacak. Kendisiyle tek başına ilgilenen arkadaşlarıyla karşılaştırıldığında kendisini mutlu hissettiğini söyledi.
Ancak hiçbir şey ebeveynlerin, hayatları istikrarsız ve genellikle kısa olan çocukları olmadan geçirmek zorunda kalacakları zamanın yerini tutamaz.
“Yarın onlara vaat edilmedi” dedi.
Sonny, beyin gelişimini etkileyen doğuştan bir malformasyonla doğdu ve sadece nefes almak ve yemek yemek için neredeyse sürekli bakıma ihtiyaç duyuyordu. Bayan Poynter, onu hastaneden eve getirdiğinde çağrı merkezindeki işini bıraktı ve o zamandan beri yardımcılara veya kurumlara güvenmek yerine onunla ilgileniyor. Indiana'nın Medicaid programı bu sevgi emeğinin karşılığını onlara ödedi.
“Onunla burada olabilmek ve başka birinin onunla ilgilenmeye çalışması konusunda endişelenmenize gerek kalmamak gerçekten hayat değiştiriyordu” dedi.
Ancak onunla ilgilenmeye devam etme yeteneği artık şüphelidir. Indiana İnsan Hizmetleri Departmanı, eyaletin Medicaid bütçesindeki yaklaşık 1 milyar dolarlık açığı gerekçe göstererek koruyucu bakım programını sona erdirme planlarını duyurdu. 1 Temmuz'a kadar çocuklara bakan ebeveynler ve vasiler ile partnerlerine bakan eşler çok daha düşük bir ücretle farklı bir programa kaydolmak zorunda kalacak.
Bayan Poynter gibi insanların korkusu, ulusal düzeyde artan yardımcı ve hemşire sıkıntısının ortasında işe dönmek ve evde bakım konusunda yardım istemekten başka seçeneklerinin kalmaması.
Coronavirüs salgını sırasında eyaletlere büyük miktarda federal para akışı sağlandı; bu para şu anda kurumaya yüz tutuyor ve Indiana ile diğer birçok eyaleti bütçelerindeki açık boşlukları nasıl dolduracakları konusunda zor kararlarla karşı karşıya bırakıyor.
Ödemelere bel bağlayan paniğe kapılan Indiana'lı ebeveynler her hafta Devlet Binası'nda mitingler düzenledi, bazıları çocuklarını da yanlarında getirdi. Eyaletin yasama oturumu Cuma günü sona ererken, önerilen kesintilerin ne gibi bir etki yaratacağı belirsiz.
Yasa koyucular, zorlu bütçe hesaplamalarına ve ödemeyi hak eden ekstra bakım ile tüm ebeveynlerin çocuklarına borçlu olduğu görevler arasındaki bulanık çizgiye dikkat çekiyor.
Kâr amacı gütmeyen bir savunuculuk grubu olan The Arc of Indiana'nın genel müdürü Kim Dodson, “'Kimsenin geçimini sağlamak için Medicaid'e güvenmek zorunda kalmaması gerektiğini' söyleyen birçok yasa yapıcımız var” dedi. “Ama ev dışında çalışmayı değil de sevdiklerine bakmayı seçen aileler var çünkü bunu yapabilecek kimse yok ve kesinlikle onlar kadar iyi değil.”
Valiliğe aday olan Cumhuriyetçi Indiana Vali Yardımcısı Suzanne Crouch da bunu yaptı isminde sosyal yardım kurumuna kesintileri ertelemesi çağrısında bulundu ve kurumun mali durumunun dışarıdan denetlenmesi yönünde çağrıda bulundu. Bir açıklamada “Aramızdaki en savunmasız kişilere ne kadar önem verdiğimize göre değerlendirileceğiz” dedi.
Kronik hastalığı veya engelliliği olan yaklaşık dört milyon Amerikalı, düşük gelirli insanlara yönelik federal sağlık sigortası programı olan Medicaid tarafından ödenen ev ve toplum temelli hizmetler alıyor. Çoğu yetişkindir, ancak giderek artan bir oran, hem vasıflı yardıma hem de banyo ve giyinme gibi günlük işlerde yardıma ihtiyaç duyan ciddi tıbbi sorunları olan çocuklardır.
Birçok insanı huzurevlerini veya diğer tesisleri ziyaret etmekten alıkoyan bu hizmetler, hemşireler veya evde sağlık görevlileri tarafından sağlanıyor olabilir, ancak aile her zaman desteğin direği olmuştur. Pek çok eyalet, bu bakımın bir kısmını sağlamak için akrabalara ödeme yapılmasına izin veriyor, ancak Medicaid programları, çocuklara bakmak için para yerine görev duygusu nedeniyle bakım sağlaması gereken ebeveynlere ödeme yapma konusunda daha kısıtlayıcı olma eğilimindedir. .
Pandemi sırasında Biden yönetimi, ebeveynlerin ve velilerin ücretli bakıcı olmalarının önündeki engelleri gevşetti. Kongre, kısmen eyaletlerin bakım programlarını genişletebilmesi için Medicaid'e yönelik federal desteği artırdı. Eski adıyla Kaiser Aile Vakfı olarak bilinen KFF'nin geçen yaz yaptığı bir ankete göre, 37 eyalet bu genişlemeyi ebeveynlere ve vasilere ödeme yapmak için kullandı.
Ulusal Medicaid Direktörleri Birliği'nin genel müdürü Kate McEvoy, hizmet başına ücret programlarının aile ihtiyaçlarını karşılamanın ve aksi takdirde pahalı kurumsal bakıma harcanacak devlet parasından tasarruf etmenin bir yolunu sunduğunu söyledi. “Evde veya toplum içinde bakım almak istiyorlar ve bu genellikle Medicaid programı için daha uygun maliyetli” dedi.
Federal fonlar artık küçülürken, bazı eyaletler programlarını daraltıyor ve uygunluklarını sıkılaştırıyor, diğerleri ise ücretli bakımı kalıcı hale getiriyor.
Virginia başlangıçta ebeveynlerin ücretli bakıcı olmaları için daha sıkı şartlar getirmişti, ancak yasa yapıcılar şimdi bazı şartları yürürlükten kaldıracak bir yasa tasarısı üzerinde düşünüyor. Ohio, koruyucu bakım programını kalıcı hale getirdi, ancak uygun ebeveynler veya eşlerin bir yardımcı tutamayacaklarını kanıtlamaları gerekiyor ve ücretli çalışma saatleri haftada 40 saatle sınırlandırılıyor. Iowa ve Oregon, Medicare ve Medicaid Hizmetleri Merkezlerinden ücrete dayalı yeni programlar geliştirmelerini istiyor.
Bayan Poynter, devletle sözleşme yapan ve onun çalışmalarını denetleyen bir bakım sağlayıcısı olan Healing Hands aracılığıyla sağlık sigortası ve emeklilik yardımlarının yanı sıra sekiz saatlik günlük kişisel bakım karşılığında saat başına 15 dolar aldı.
Sonny, etrafta yuvarlanmaya ve konuşmaya yeni başlayan, ancak tamamen ebeveynlerine bağımlı olan mutlu bir çocuktur. Bayan Poynter, bebek bezi değiştirme ve diğer bebek rutinlerine ek olarak her gün onu midesindeki bir tüp aracılığıyla yavaş yavaş sıvı yiyeceklerle besliyor, nefes borusundaki solunum deliğinden balgam çekiyor ve solunum yollarındaki ve midedeki açıklıkları temizleyip bandajlıyor.
Telefonunda maaş aldığı saatleri izliyor ama bu ayrım keyfi geliyor çünkü Sonny onun yokluğunda ona daha az bağımlı değil. İronik bir şekilde, ilaçları vermeden önce imza atması gerekiyor çünkü Medicaid bu vasıflı hemşirelik bakımını düşünüyor ve kendisi yalnızca kişisel hizmetler için sözleşme yapıyor. “Beynim neredeyse 7/24 çalışma modunda” dedi.
Ülke çapında programa kayıt ve ilgili maliyetler hızla arttı. Indiana İnsani Hizmetler Departmanına göre, Mart 2022'den Şubat 2024'e kadar ücretli bakıcılara sahip olan engelli veya travmatik beyin hasarı olan çocukların sayısı altı kat artarak 262'den 1.629'a çıktı. Bu büyümenin anahtarı, programı denetlemekle görevli bakım sağlayıcılarla ilgili maliyetlerdi. Bazı sağlayıcılar, çevrimiçi reklam vererek bakıcıları işe almak için yarıştı, imza ikramiyeleri için 1.500 ABD Doları veya daha fazlasını ve yönlendirmeler için yüzlerce dolar teklif etti.
Bu, pediatrik popülasyona yönelik bakım harcamalarının 2021'de 2,5 milyon dolardan bu yıl beklenen 173 milyon dolara yükselmesine yardımcı oldu.
Bağımsız bir kurum olan Indiana Engelli Hakları'nın genel müdürü Melissa Keyes, devletin talebi büyük ölçüde hafife aldığını ve diğer bazı eyaletlerin uyguladığı çalışma saatleri sınırlamaları gibi önlemleri almada başarısız olduğunu söyledi. “Bu programı yönetmek için mutlaka iyi yönergelere sahip değillerdi” dedi.
Devlet, çocuk bakımı çalışanlarının neredeyse yarısının haftada 60 saatten fazla çalışmasına izin verdi ve küçük bir kısmının günün her saatinde çalışmasına izin verildi.
Indiana, artan harcamaları ancak geçen yılın sonlarında, güncellenmiş Medicaid tahminlerinin bütçe açığının 984 milyon dolar olduğunu göstermesiyle netleştirdi. Ajansın sözcüsü Michele Holtkamp, hemşirelik programının eksiklikteki birkaç faktörden sadece biri olduğunu, “ama en şiddetli olanıydı” dedi.
Cumhuriyetçi ve Senato Ödenek Komitesi başkanı Eyalet Senatörü Ryan Mishler, sağlayıcıların bazı durumlarda tek bir kişinin bakımı için eyalete 200.000 dolardan fazla fatura kestiğini söyledi. “Evde bakımın asıl amacı, sözde daha uygun maliyetli olmasıdır. Ancak bu kadar çok şey başardığınızda aslında durum böyle değil.”
Eyalet İnsani Hizmetler Bakanlığı, bakıcıların aynı derecede iyi olduğunu söyledikleri bir yedek Medicaid programına kaydolabileceklerini savunuyor. Ancak, yılda en fazla 34.000 dolar olmak üzere daha az ödeme yapıyor. Mevcut program kapsamında Bayan Poynter yılda yaklaşık 50.000 dolar kazanabiliyor ve günde sekiz saatten fazla çalışması onaylanan diğer bakıcılar önemli ölçüde daha fazla maaş alıyor.
Cumhuriyetçi Eyalet Temsilcisi Edward Clere, tepkinin nedeni olarak teşkilatın ayrıntıları sınırlı şekilde açıklamasını sorumlu tuttu. “Ailelere büyük değişikliklerin olacağının söylenmesi, ancak bu değişikliklerin onlar için ne anlama geldiğini anlayacak yeterli bilgiye sahip olmamaları korkutucu” dedi.
Kırsal kesimdeki aileler, çocuklarının bakımı konusunda yardım bulmakta özellikle zorluk yaşayabilirler. AARP'a göre Indiana'da ulusal ortalamaya göre yüzde 26 daha az evde sağlık yardımcısı bulunuyor.
Bayan Poynter dahil 200'den fazla bakıcıyla ilgilenen Healing Hands'ın hizmet koordinatörü Lydia Townsend, sistemin kötüye kullanılmasını önlemek için sınırların belirlenmesi gerektiğini söyledi. Ancak önerilen kesintilerin aileleri riske atacağından korkuyordu. “Artık şimdiki gibi bir çatıya veya yiyeceğe sahip olamayacaklar” dedi.
Bu yıl federal hükümetin Medicaid finansmanındaki kesintilerinin sonuçları birçok eyaleti etkiliyor ve vergi gelirleri de düşüyor. KFF, Medicaid harcamalarının bu yıl yüzde 17 oranında şaşırtıcı bir şekilde artacağını tahmin ediyor.
KFF'nin Medicaid ve sigortasız programının müdür yardımcısı Alice Burns, Indiana'nın bakım programına bu kadar çok harcama yapmaya devam etmesi durumunda nelerin feda edileceğini sordu: “Hamile kadınlar için tam hizmet mi? Çocuklarda diş bakımı? İnsanların hangi hizmetlerden vazgeçmesi gerekiyor?”
Bayan Poynter, kesintilerin onaylanması durumunda ne yapacağından emin değil ancak yardım için bir yabancıya başvurmayı da reddetti. Muhtemelen kocası işten çıkana kadar Sonny'ye bakacak, sonra da garson ya da barista olarak akşam vardiyalarına başlayacak. Kendisiyle tek başına ilgilenen arkadaşlarıyla karşılaştırıldığında kendisini mutlu hissettiğini söyledi.
Ancak hiçbir şey ebeveynlerin, hayatları istikrarsız ve genellikle kısa olan çocukları olmadan geçirmek zorunda kalacakları zamanın yerini tutamaz.
“Yarın onlara vaat edilmedi” dedi.