1988 yılında 65 yaşında bir adamın kalbi evinde durdu. Karısı ve oğlu kalp masajına aşina değildi, bu yüzden çaresizlik içinde bir ambulans gelene kadar kalbini çalıştırmak için bir tuvalet pompası aldılar.
Daha sonra, adam San Francisco General Hospital’da iyileştikten sonra, oğlu oradaki doktorlara bir tavsiyede bulundu: koroner koğuşundaki tüm yatakların yanına tuvalet pistonları yerleştirin.
Hastane bunu yapmadı, ancak fikir doktorları daha iyi kardiyopulmoner resüsitasyon yöntemleri, kalp durmasından sonra göğüs kompresyonları vermenin geleneksel yöntemi hakkında düşündürdü. Otuz yıldan uzun bir süre sonra, bu hafta Hollywood, Fla.’da acil tıbbi hizmet liderlerinin bir toplantısında araştırmacılar, piston benzeri bir düzenek kullanmanın hastaları hayata döndürmede dikkate değer ölçüde daha iyi sonuçlar verdiğini gösteren veriler sundular.
Geleneksel kardiyopulmoner resüsitasyonun pek iyi bir geçmişi yoktur: Toplum kurtarıcıları tarafından tedavi edilen kardiyak arrestlerin ulusal siciline göre, hastaneye ulaşmadan önce bunu alan insanların ortalama sadece yüzde 7’si tam beyin fonksiyonuyla taburcu edilir. ülke genelinde.
“Karanlık,” dedi Dr. Keith Lurie, 1988’de popo hastasını tedavi eden Minnesota Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde bir kardiyolog.
Nöroprotektif CPR olarak bilinen yeni prosedürün üç bileşeni vardır. İlk olarak, bir silikon piston göğsü yukarı ve aşağı iter, sadece kanı vücuda zorlamakla kalmaz, aynı zamanda kalbi yeniden doldurmak için geri çeker. Akciğerlerdeki basıncı kontrol etmek için bir yüz maskesinin veya solunum tüpünün üzerine plastik bir valf takılır.
Üçüncü parça, Dr. tarafından kurulan bir Edina, Minnesota şirketi olan AdvancedCPR Solutions tarafından satılan bir vücut konumlandırma cihazıdır. Luri kuruldu. Menteşeli bir destek, sırtüstü yatan bir hastayı yavaşça kısmen oturmuş bir konuma yükseltir. Sonuç olarak, oksijence fakir kan beyinde daha iyi akabilir ve oksijence zengin kanla daha çabuk dolabilir.
Bir sırt çantasına sığan üç parça ekipman yaklaşık 20.000 dolara mal oluyor ve birkaç yıl kullanılabiliyor. Cihazlar, Gıda ve İlaç İdaresi tarafından ayrıca onaylanmıştır.
Yaklaşık dört yıl önce, araştırmacılar, üç cihazın hepsinin birlikte kombinasyonunu araştırmaya başladı. Bu haftaki toplantıda Dr. Uzun süredir CPR araştırmacısı ve Dallas İlçesi Acil Sağlık Hizmetleri şefi olan Paul Pepe, defibrilasyonla hayata döndürülemeyen 380 hastanın hayatta kalma şanslarını özellikle acımasız hale getiren sonuçları üzerine. Yeni CPR yöntemini kalp durmasından sonraki 11 dakika içinde alanların yüzde 6,1’i, geleneksel CPR uygulananların sadece yüzde 0,6’sına kıyasla, bozulmamış beyin fonksiyonlarıyla hayatta kaldı.
Ayrıca kalp atışı olmayan ancak kalp kaslarında rastgele elektriksel aktivite olan bir hasta alt grubu için önemli ölçüde daha iyi olasılıklar bildirdi. Bu koşullarda insanlar için tipik hayatta kalma şansı yaklaşık yüzde 3’tür. Ancak hastalar Dr. Nöroprotektif suni teneffüs uygulanan Pepe’nin çalışmasında, hastaneden nörolojik olarak sağlam çıkma şansı yüzde 10’du.
Geçen yıl dört eyalette yapılan bir araştırma da benzer sonuçlara vardı. Acil çağrıdan sonraki 11 dakika içinde nöroprotektif kardiyopulmoner resüsitasyon uygulanan hastaların, geleneksel kardiyopulmoner resüsitasyon uygulanan hastalara göre iyi bir beyin fonksiyonuyla hayatta kalma olasılığı yaklaşık üç kat daha fazlaydı.
“Doğru olan bu,” dedi Dr. pepe
Birkaç yıl önce Jason Benjamin, St. Augustine, Florida’daki bir spor salonunda spor yaptıktan sonra kalp krizi geçirdi. Bir arkadaşı onu, eğitimli işçilerin nöroprotektif CPR ekipmanını kullandığı yakındaki bir itfaiyeye götürdü. Onu canlandırmak 24 dakika ve birden fazla defibrilasyon aldı.
İyileştikten sonra, kendisi de eski bir sağlık görevlisi olan Bay Benjamin, hayatını kurtaran yeni yaklaşımı öğrenince çok şaşırdı. Çalışmaları okudu ve Dr. lurie Üç parçalı sürecin o zamanlar birkaç karmaşık adı vardı. Nöroprotektif CPR terimini icat eden Bay Benjamin’di “çünkü yaptığı şey bu” diye hatırlıyor Bay Benjamin, “beynimi korumaya odaklandığını” ekliyor.
doktor Karen Hirsch, nörolog Stanford Üniversitesi’nden ve Amerikan Kalp Derneği’nin CPR Standartları Komitesi’nin bir üyesi olan Dr.
“Mevcut verilerle sınırlıyız” dedi ve komitenin, kalp durması yaşayan kişilerin rastgele geleneksel CPR’ye veya nöroprotektif CPR’ye atandığı bir klinik araştırma görmek istediğini de sözlerine ekledi. Bu tür süreçler Amerika Birleşik Devletleri’nde gerçekleşmez.
doktor Memphis ve çevredeki birkaç topluluğa hizmet veren acil servislerin tıbbi direktörü Joe Holley, büyük bir dava beklemiyor. Ekiplerinden ikisinin, geleneksel CPR kullanarak yaklaşık yüzde 7’lik nörolojik olarak bozulmamış hayatta kalma oranlarına ulaştığını söyledi. Nöroprotektif CPR ile oranlar yaklaşık yüzde 23’e yükseldi.
Yanıtlayıcıları da bugünlerde acil çağrılardan çok daha mutlu dönüyor ve hatta hastalar yardımları için itfaiye istasyonlarına teşekkür etmeye geliyor.
“Bu nadirdi,” dedi Dr. Çobanpüskülü. “Şimdi neredeyse normal bir şey.”
Daha sonra, adam San Francisco General Hospital’da iyileştikten sonra, oğlu oradaki doktorlara bir tavsiyede bulundu: koroner koğuşundaki tüm yatakların yanına tuvalet pistonları yerleştirin.
Hastane bunu yapmadı, ancak fikir doktorları daha iyi kardiyopulmoner resüsitasyon yöntemleri, kalp durmasından sonra göğüs kompresyonları vermenin geleneksel yöntemi hakkında düşündürdü. Otuz yıldan uzun bir süre sonra, bu hafta Hollywood, Fla.’da acil tıbbi hizmet liderlerinin bir toplantısında araştırmacılar, piston benzeri bir düzenek kullanmanın hastaları hayata döndürmede dikkate değer ölçüde daha iyi sonuçlar verdiğini gösteren veriler sundular.
Geleneksel kardiyopulmoner resüsitasyonun pek iyi bir geçmişi yoktur: Toplum kurtarıcıları tarafından tedavi edilen kardiyak arrestlerin ulusal siciline göre, hastaneye ulaşmadan önce bunu alan insanların ortalama sadece yüzde 7’si tam beyin fonksiyonuyla taburcu edilir. ülke genelinde.
“Karanlık,” dedi Dr. Keith Lurie, 1988’de popo hastasını tedavi eden Minnesota Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde bir kardiyolog.
Nöroprotektif CPR olarak bilinen yeni prosedürün üç bileşeni vardır. İlk olarak, bir silikon piston göğsü yukarı ve aşağı iter, sadece kanı vücuda zorlamakla kalmaz, aynı zamanda kalbi yeniden doldurmak için geri çeker. Akciğerlerdeki basıncı kontrol etmek için bir yüz maskesinin veya solunum tüpünün üzerine plastik bir valf takılır.
Üçüncü parça, Dr. tarafından kurulan bir Edina, Minnesota şirketi olan AdvancedCPR Solutions tarafından satılan bir vücut konumlandırma cihazıdır. Luri kuruldu. Menteşeli bir destek, sırtüstü yatan bir hastayı yavaşça kısmen oturmuş bir konuma yükseltir. Sonuç olarak, oksijence fakir kan beyinde daha iyi akabilir ve oksijence zengin kanla daha çabuk dolabilir.
Bir sırt çantasına sığan üç parça ekipman yaklaşık 20.000 dolara mal oluyor ve birkaç yıl kullanılabiliyor. Cihazlar, Gıda ve İlaç İdaresi tarafından ayrıca onaylanmıştır.
Yaklaşık dört yıl önce, araştırmacılar, üç cihazın hepsinin birlikte kombinasyonunu araştırmaya başladı. Bu haftaki toplantıda Dr. Uzun süredir CPR araştırmacısı ve Dallas İlçesi Acil Sağlık Hizmetleri şefi olan Paul Pepe, defibrilasyonla hayata döndürülemeyen 380 hastanın hayatta kalma şanslarını özellikle acımasız hale getiren sonuçları üzerine. Yeni CPR yöntemini kalp durmasından sonraki 11 dakika içinde alanların yüzde 6,1’i, geleneksel CPR uygulananların sadece yüzde 0,6’sına kıyasla, bozulmamış beyin fonksiyonlarıyla hayatta kaldı.
Ayrıca kalp atışı olmayan ancak kalp kaslarında rastgele elektriksel aktivite olan bir hasta alt grubu için önemli ölçüde daha iyi olasılıklar bildirdi. Bu koşullarda insanlar için tipik hayatta kalma şansı yaklaşık yüzde 3’tür. Ancak hastalar Dr. Nöroprotektif suni teneffüs uygulanan Pepe’nin çalışmasında, hastaneden nörolojik olarak sağlam çıkma şansı yüzde 10’du.
Geçen yıl dört eyalette yapılan bir araştırma da benzer sonuçlara vardı. Acil çağrıdan sonraki 11 dakika içinde nöroprotektif kardiyopulmoner resüsitasyon uygulanan hastaların, geleneksel kardiyopulmoner resüsitasyon uygulanan hastalara göre iyi bir beyin fonksiyonuyla hayatta kalma olasılığı yaklaşık üç kat daha fazlaydı.
“Doğru olan bu,” dedi Dr. pepe
Birkaç yıl önce Jason Benjamin, St. Augustine, Florida’daki bir spor salonunda spor yaptıktan sonra kalp krizi geçirdi. Bir arkadaşı onu, eğitimli işçilerin nöroprotektif CPR ekipmanını kullandığı yakındaki bir itfaiyeye götürdü. Onu canlandırmak 24 dakika ve birden fazla defibrilasyon aldı.
İyileştikten sonra, kendisi de eski bir sağlık görevlisi olan Bay Benjamin, hayatını kurtaran yeni yaklaşımı öğrenince çok şaşırdı. Çalışmaları okudu ve Dr. lurie Üç parçalı sürecin o zamanlar birkaç karmaşık adı vardı. Nöroprotektif CPR terimini icat eden Bay Benjamin’di “çünkü yaptığı şey bu” diye hatırlıyor Bay Benjamin, “beynimi korumaya odaklandığını” ekliyor.
doktor Karen Hirsch, nörolog Stanford Üniversitesi’nden ve Amerikan Kalp Derneği’nin CPR Standartları Komitesi’nin bir üyesi olan Dr.
“Mevcut verilerle sınırlıyız” dedi ve komitenin, kalp durması yaşayan kişilerin rastgele geleneksel CPR’ye veya nöroprotektif CPR’ye atandığı bir klinik araştırma görmek istediğini de sözlerine ekledi. Bu tür süreçler Amerika Birleşik Devletleri’nde gerçekleşmez.
doktor Memphis ve çevredeki birkaç topluluğa hizmet veren acil servislerin tıbbi direktörü Joe Holley, büyük bir dava beklemiyor. Ekiplerinden ikisinin, geleneksel CPR kullanarak yaklaşık yüzde 7’lik nörolojik olarak bozulmamış hayatta kalma oranlarına ulaştığını söyledi. Nöroprotektif CPR ile oranlar yaklaşık yüzde 23’e yükseldi.
Yanıtlayıcıları da bugünlerde acil çağrılardan çok daha mutlu dönüyor ve hatta hastalar yardımları için itfaiye istasyonlarına teşekkür etmeye geliyor.
“Bu nadirdi,” dedi Dr. Çobanpüskülü. “Şimdi neredeyse normal bir şey.”