Paula Span yaklaşık 15 yıldır gazetecilik kariyerinin çoğunu tek bir konuya adadı: yaşlanma ve onunla birlikte gelen zorluklar.
Bayan Span, Haberler'ın sağlık bölümünde yaşlı Amerikalıları etkileyen sorunlar üzerine ayda iki kez yayınlanan bir köşe yazısı olan “Yeni Yaşlılık”ı yazıyor. Son zamanlarda ele aldığı konular arasında yaşlanmanın maliyetleri, robotik evcil hayvan arkadaşlarının yükselişi ve sosyal medyadaki yanlış bilgilerin tehlikeleri yer alıyor.
Bayan Span, 2009 yılında, henüz bir blog iken köşeyi devraldı. The Times'tan önce, Washington Post'un Stil Editörü ve Dergisi için yazdı ve burada 2002 yılında Bethesda, Maryland'deki bir bakımevinin sakinleri hakkında bir hikayeye yer verdi.
Span, “O zamanlar insanlar yardımlı yaşam hakkında pek bir şey bilmiyordu” diyor. “Bu, yaşlı insanlarla zaman geçirmeye ve bu konular hakkında yazmaya olan ilgimi artırdı.” Dört yıl sonra, yaşlanan ebeveynleri olan ailelerin karşılaştığı sorunları anlattığı “Zamanı Geldiğinde” adlı ilk kitabını yazmaya başladı.
Brooklyn'deki evinden yapılan bir telefon görüşmesinde 74 yaşındaki Span, köşe yazısının okur kitlesinin yıllar içinde nasıl değiştiğini ve neden makaleleri hakkındaki her okuyucu yorumunu okuduğunu anlattı. Bunlar konuşmadan düzenlenmiş alıntılardır.
Sizden iyi bir köşe yazısı yapan şey nedir?
İnsanları etkileyen, gerçeklere, bilime ve araştırmaya dayanan ulusal bir eğilim veya gelişme olan bir şey. Yaşlı Amerikalılar kadar büyük bir gruptan bahsederken buna benzer konuların sayısı hiç de az değil. Amerika Birleşik Devletleri'nde 65 yaşın üzerinde yaklaşık 60 milyon insan var. Bu çok çeşitli bir grup. Konut, Medicare ve diğer sigorta ve poliçe sorunları, sağlık, yaşam sonu ilişkileri gibi bu grubu ilgilendiren pek çok şey var. Bu onu eğlenceli ve sürekli ilgi çekici kılan büyük bir konudur. Köşeyi devraldığımda birkaç yıl içinde malzememin tükeneceğini düşünüyordum. Elbette aradan 15 yıl geçmesine rağmen hala konuşulacak çok şey var.
Fikirleri nereden buluyorsunuz?
Birçok tıp dergisine aboneyim ve yaşlılar, sağlık, aşırı teşhis ve aşırı tedavi hakkında yeni araştırma bulgularını sürekli olarak takip ediyorum. Medicare, barınma, beslenme ve diğer konularla ilgilenen çeşitli savunuculuk grupları benimle iletişime geçiyor. Bana 20 feet yakınlıkta yaşlanmadan bahseden herkese hitap ediyorum. Okuyucular da yorum kısmından bana yazıyorlar.
Bu köşenin hedef kitlesini kim olarak görüyorsunuz?
Bu zamanla biraz değişti. The New Old Age ilk başta yaşlanma ve bakım vermeyle ilgili bir köşe yazısı olarak tasarlandığında, izleyicinin ebeveynleri ve yaşlı akrabalarıyla ilgilenen ve onlar hakkında karar vermelerine yardımcı olan yetişkin çocuklar olacağını düşündük. Zamanla okuyucularımızın çoğunun yaşlı yetişkinler olduğunu fark ettik. Sanki onlar orada değilmiş gibi yazdık. Muhtemelen sütunla birlikte yaşlanmamın ve daha yaşlı bir yetişkin olmamın da faydası oldu.
Hedef kitlemiz arasında artık aile üyeleri ve yetişkin çocukların yanı sıra yaşlı Amerikalılar ve gerontologlar, Meals on Wheels çalışanları, uzun süreli bakım tesisi operatörleri, kıdemli savunucular ve savunucular gibi konuyla ilgilenen herkes yer alıyor. Bu kadar büyük bir grup birçok kaynaktan büyük ilgi görüyor.
Senin Ev sahipliği ile ilgili makaleler Bunun artık yaşlı Amerikalılar için bir lütuf olmadığı aklıma geldi. Bunu yapmak için sana ne ilham verdi?
Bunun, bu konuyu inceleyen Boston College Emeklilik Araştırma Merkezi'nden geldiğine inanıyorum. Konuyla ilgili daha fazla bilgi okudukça, faiz oranlarının önce düşüp sonra yükselmesi, kiraların ve emlak fiyatlarının hızla artması nedeniyle birçok kurum ve araştırma grubunun bu konuyu araştırdığı ortaya çıktı. Çoğumuz ev sahipliğinin emekliliği finanse eden ve güvence altına alan bir ATM olduğunu düşünerek büyüdük. Bazı insanlar için bu artık doğru olmayabilir. Sanırım muhabirler, hepimizin doğru olduğunu düşündüğü ama bunun yanlış olduğu ortaya çıkabilecek şeyleri daha derinlemesine araştırmakla ilgileniyorlar. Bu hikaye de onlardan biriydi.
Makalelerinize yorum yapan okuyucularla etkileşimde bulunmaktan keyif aldığınızı fark ettim.
İnsanların bir konu hakkında ne hissettiklerini öğrenmeye çalışırım. Bazen okuyucuların benimle paylaştığı deneyimlerden fikir alıyorum. Çevrimiçi hayatımızın dezavantajları hakkında çok konuşuyoruz ama aynı zamanda bir avantajı da var. Kariyerimin başlarında benimle iletişime geçmek isteyen herhangi bir okuyucunun ya telefon numaramı alıp beni araması ya da bana bir mektup yazması gerekiyordu. İnsanların ne düşündüğünü ve hissettiğini görmek gerçekten faydalıdır.
İşinizdeki en büyük zorluk nedir?
Bana bazen çok kişisel olan sağlık hizmetleri, aile ilişkileri, maliye gibi hikayelerini anlatmaya istekli yaşlı insanlar bulmak. Anlatılacak bir insan hikayesi varken bu karmaşık sorunlardan bazılarıyla baş etmenin daha kolay olduğunu düşünüyorum. İnsanlar zamanlarını ayırma konusunda çok cömert davrandılar. Ancak gerçek isimlerini, yerlerini ve yaşlarını belirtmelerini istiyoruz. Fırsat buldukça fotoğraflarını çekmeyi seviyoruz ama bu bazen zor olabiliyor.
15 yıllık muhabirliğinizden favori köşe yazınız var mı?
Diğer medya kuruluşlarının haber yaptığı, yazdığım bir şeyin etkisini gerçekten görebildiğim bir örnek, Adalet Bakanlığı'nın Virginia'daki lüks bir huzurevinin işletmecisini ayrımcılık nedeniyle kovuşturmasıydı; destekli yaşam tesisinde yaşayan insanları hariç tuttu ve Tesisin huzurevi alanları, suya bakan şık yemek odasına erişimi bağımsız bir yaşam alanında yaşayan sakinlerle sınırlandırıyor. Mahalle sakinleri öfkelendi. Bu yere çok para ödediler.
Bayan Span, Haberler'ın sağlık bölümünde yaşlı Amerikalıları etkileyen sorunlar üzerine ayda iki kez yayınlanan bir köşe yazısı olan “Yeni Yaşlılık”ı yazıyor. Son zamanlarda ele aldığı konular arasında yaşlanmanın maliyetleri, robotik evcil hayvan arkadaşlarının yükselişi ve sosyal medyadaki yanlış bilgilerin tehlikeleri yer alıyor.
Bayan Span, 2009 yılında, henüz bir blog iken köşeyi devraldı. The Times'tan önce, Washington Post'un Stil Editörü ve Dergisi için yazdı ve burada 2002 yılında Bethesda, Maryland'deki bir bakımevinin sakinleri hakkında bir hikayeye yer verdi.
Span, “O zamanlar insanlar yardımlı yaşam hakkında pek bir şey bilmiyordu” diyor. “Bu, yaşlı insanlarla zaman geçirmeye ve bu konular hakkında yazmaya olan ilgimi artırdı.” Dört yıl sonra, yaşlanan ebeveynleri olan ailelerin karşılaştığı sorunları anlattığı “Zamanı Geldiğinde” adlı ilk kitabını yazmaya başladı.
Brooklyn'deki evinden yapılan bir telefon görüşmesinde 74 yaşındaki Span, köşe yazısının okur kitlesinin yıllar içinde nasıl değiştiğini ve neden makaleleri hakkındaki her okuyucu yorumunu okuduğunu anlattı. Bunlar konuşmadan düzenlenmiş alıntılardır.
Sizden iyi bir köşe yazısı yapan şey nedir?
İnsanları etkileyen, gerçeklere, bilime ve araştırmaya dayanan ulusal bir eğilim veya gelişme olan bir şey. Yaşlı Amerikalılar kadar büyük bir gruptan bahsederken buna benzer konuların sayısı hiç de az değil. Amerika Birleşik Devletleri'nde 65 yaşın üzerinde yaklaşık 60 milyon insan var. Bu çok çeşitli bir grup. Konut, Medicare ve diğer sigorta ve poliçe sorunları, sağlık, yaşam sonu ilişkileri gibi bu grubu ilgilendiren pek çok şey var. Bu onu eğlenceli ve sürekli ilgi çekici kılan büyük bir konudur. Köşeyi devraldığımda birkaç yıl içinde malzememin tükeneceğini düşünüyordum. Elbette aradan 15 yıl geçmesine rağmen hala konuşulacak çok şey var.
Fikirleri nereden buluyorsunuz?
Birçok tıp dergisine aboneyim ve yaşlılar, sağlık, aşırı teşhis ve aşırı tedavi hakkında yeni araştırma bulgularını sürekli olarak takip ediyorum. Medicare, barınma, beslenme ve diğer konularla ilgilenen çeşitli savunuculuk grupları benimle iletişime geçiyor. Bana 20 feet yakınlıkta yaşlanmadan bahseden herkese hitap ediyorum. Okuyucular da yorum kısmından bana yazıyorlar.
Bu köşenin hedef kitlesini kim olarak görüyorsunuz?
Bu zamanla biraz değişti. The New Old Age ilk başta yaşlanma ve bakım vermeyle ilgili bir köşe yazısı olarak tasarlandığında, izleyicinin ebeveynleri ve yaşlı akrabalarıyla ilgilenen ve onlar hakkında karar vermelerine yardımcı olan yetişkin çocuklar olacağını düşündük. Zamanla okuyucularımızın çoğunun yaşlı yetişkinler olduğunu fark ettik. Sanki onlar orada değilmiş gibi yazdık. Muhtemelen sütunla birlikte yaşlanmamın ve daha yaşlı bir yetişkin olmamın da faydası oldu.
Hedef kitlemiz arasında artık aile üyeleri ve yetişkin çocukların yanı sıra yaşlı Amerikalılar ve gerontologlar, Meals on Wheels çalışanları, uzun süreli bakım tesisi operatörleri, kıdemli savunucular ve savunucular gibi konuyla ilgilenen herkes yer alıyor. Bu kadar büyük bir grup birçok kaynaktan büyük ilgi görüyor.
Senin Ev sahipliği ile ilgili makaleler Bunun artık yaşlı Amerikalılar için bir lütuf olmadığı aklıma geldi. Bunu yapmak için sana ne ilham verdi?
Bunun, bu konuyu inceleyen Boston College Emeklilik Araştırma Merkezi'nden geldiğine inanıyorum. Konuyla ilgili daha fazla bilgi okudukça, faiz oranlarının önce düşüp sonra yükselmesi, kiraların ve emlak fiyatlarının hızla artması nedeniyle birçok kurum ve araştırma grubunun bu konuyu araştırdığı ortaya çıktı. Çoğumuz ev sahipliğinin emekliliği finanse eden ve güvence altına alan bir ATM olduğunu düşünerek büyüdük. Bazı insanlar için bu artık doğru olmayabilir. Sanırım muhabirler, hepimizin doğru olduğunu düşündüğü ama bunun yanlış olduğu ortaya çıkabilecek şeyleri daha derinlemesine araştırmakla ilgileniyorlar. Bu hikaye de onlardan biriydi.
Makalelerinize yorum yapan okuyucularla etkileşimde bulunmaktan keyif aldığınızı fark ettim.
İnsanların bir konu hakkında ne hissettiklerini öğrenmeye çalışırım. Bazen okuyucuların benimle paylaştığı deneyimlerden fikir alıyorum. Çevrimiçi hayatımızın dezavantajları hakkında çok konuşuyoruz ama aynı zamanda bir avantajı da var. Kariyerimin başlarında benimle iletişime geçmek isteyen herhangi bir okuyucunun ya telefon numaramı alıp beni araması ya da bana bir mektup yazması gerekiyordu. İnsanların ne düşündüğünü ve hissettiğini görmek gerçekten faydalıdır.
İşinizdeki en büyük zorluk nedir?
Bana bazen çok kişisel olan sağlık hizmetleri, aile ilişkileri, maliye gibi hikayelerini anlatmaya istekli yaşlı insanlar bulmak. Anlatılacak bir insan hikayesi varken bu karmaşık sorunlardan bazılarıyla baş etmenin daha kolay olduğunu düşünüyorum. İnsanlar zamanlarını ayırma konusunda çok cömert davrandılar. Ancak gerçek isimlerini, yerlerini ve yaşlarını belirtmelerini istiyoruz. Fırsat buldukça fotoğraflarını çekmeyi seviyoruz ama bu bazen zor olabiliyor.
15 yıllık muhabirliğinizden favori köşe yazınız var mı?
Diğer medya kuruluşlarının haber yaptığı, yazdığım bir şeyin etkisini gerçekten görebildiğim bir örnek, Adalet Bakanlığı'nın Virginia'daki lüks bir huzurevinin işletmecisini ayrımcılık nedeniyle kovuşturmasıydı; destekli yaşam tesisinde yaşayan insanları hariç tuttu ve Tesisin huzurevi alanları, suya bakan şık yemek odasına erişimi bağımsız bir yaşam alanında yaşayan sakinlerle sınırlandırıyor. Mahalle sakinleri öfkelendi. Bu yere çok para ödediler.