100.000'den fazla Amerikalı donör organları için bekleme listelerinde, çoğu böbreğe ihtiyaç duyuyor. Her yıl sadece 25.000 insan bağışçısı mevcuttur. Böbrek listesindeki on iki Amerikalı her gün ortalama olarak ölüyor.
Bilim adamları önce genetik olarak modifiye edilmiş domuz organlarını diğer hayvanlara ve daha sonra beyin bilgilendirilmiş insan hastalarına nakleddiler. 2022'de araştırmacılara organları kritik hastalara ve geçen yıl daha sağlıklı insanlara dönüştürme izni verildi.
İlk kez, prosedürün resmi bir klinik muayenesi şimdi başlatılmaktadır.
Egenesis Başkanı ve Genel Müdürü Mike Curtis, “Böbrek hastalıklarınız olduğunu ve böbreklerinizin başarısız olacağını ve sizin için bir domuz topluluğunuz olduğunu bildiğinizi ve asla diyaliz görmediğinizi hayal edin.” Dedi.
Genetik mühendislik domuz organlarının o kadar uyumlu olduğu, hastaların reddetmeyi önleyen, ancak onları enfeksiyonlara ve kansere duyarlı hale getiren güçlü ilaç almak zorunda olmadığı bir geleceği tahmin ediyor.
Şiddetli kalp kusurlarıyla doğan bebekler, insan donör kalbini beklerken geçici olarak bir domuzun kalbini alabilirler. Bir domuzun karaciğeri muhtemelen bir insan karaciğerine ihtiyaç duyanlar için bir köprü görevi görebilir.
Bazı bilim adamları ahlaki bir zorunluluk olduğunu savunuyorlar.
“Hayatlarını kurtarabilecek bir şeyimiz varsa, insanların her yıl bir bekleme listesinde ölmesine izin vermek etik midir?” diye sordu Dr. Harvard'daki Xeno naklini inceleyen ve Egenesis'in danışmanı David KC Cooper.
“Bence oldukça cesaret verici görünen alternatif bir terapi olduğunda insanların ölmesine izin vermek etik olarak kabul edilemez.”
Bununla birlikte, eleştirmenler, ksenotransplantasyonun daha basit bir çözüm varsa teknoloji ile bir organ eksikliğini çözmek için, gökyüzü içinde bir kek olduğunu söylüyor: daha fazla bağış yaparak insan organlarının bakımının genişletilmesi.
Ve ksenotransplantasyon cevaplanmamış sorularla yayınlanır.
Domuzlar insanlara giden yolu bulabilen patojenler taşıyabilir. Örneğin, nakil hastalarında ölümcül bir virüs meydana gelirse, felaket sonuçlarıyla yayılabilir.
Central Michigan Üniversitesi Tıp Fakültesi'nden bir biyoetik olan Christopher Bobier, belirtilerin gözlemlenmesi yıllar hatta onlarca yıl alabilir.
“Potansiyel zoonotik iletim, bir nakilden sonra herhangi bir zamanda – uzun vadede ortaya çıkabilir” dedi. Riskin küçük olduğuna inanılıyor, “ama sıfır değil.”
Bilim adamları önce genetik olarak modifiye edilmiş domuz organlarını diğer hayvanlara ve daha sonra beyin bilgilendirilmiş insan hastalarına nakleddiler. 2022'de araştırmacılara organları kritik hastalara ve geçen yıl daha sağlıklı insanlara dönüştürme izni verildi.
İlk kez, prosedürün resmi bir klinik muayenesi şimdi başlatılmaktadır.
Egenesis Başkanı ve Genel Müdürü Mike Curtis, “Böbrek hastalıklarınız olduğunu ve böbreklerinizin başarısız olacağını ve sizin için bir domuz topluluğunuz olduğunu bildiğinizi ve asla diyaliz görmediğinizi hayal edin.” Dedi.
Genetik mühendislik domuz organlarının o kadar uyumlu olduğu, hastaların reddetmeyi önleyen, ancak onları enfeksiyonlara ve kansere duyarlı hale getiren güçlü ilaç almak zorunda olmadığı bir geleceği tahmin ediyor.
Şiddetli kalp kusurlarıyla doğan bebekler, insan donör kalbini beklerken geçici olarak bir domuzun kalbini alabilirler. Bir domuzun karaciğeri muhtemelen bir insan karaciğerine ihtiyaç duyanlar için bir köprü görevi görebilir.
Bazı bilim adamları ahlaki bir zorunluluk olduğunu savunuyorlar.
“Hayatlarını kurtarabilecek bir şeyimiz varsa, insanların her yıl bir bekleme listesinde ölmesine izin vermek etik midir?” diye sordu Dr. Harvard'daki Xeno naklini inceleyen ve Egenesis'in danışmanı David KC Cooper.
“Bence oldukça cesaret verici görünen alternatif bir terapi olduğunda insanların ölmesine izin vermek etik olarak kabul edilemez.”
Bununla birlikte, eleştirmenler, ksenotransplantasyonun daha basit bir çözüm varsa teknoloji ile bir organ eksikliğini çözmek için, gökyüzü içinde bir kek olduğunu söylüyor: daha fazla bağış yaparak insan organlarının bakımının genişletilmesi.
Ve ksenotransplantasyon cevaplanmamış sorularla yayınlanır.
Domuzlar insanlara giden yolu bulabilen patojenler taşıyabilir. Örneğin, nakil hastalarında ölümcül bir virüs meydana gelirse, felaket sonuçlarıyla yayılabilir.
Central Michigan Üniversitesi Tıp Fakültesi'nden bir biyoetik olan Christopher Bobier, belirtilerin gözlemlenmesi yıllar hatta onlarca yıl alabilir.
“Potansiyel zoonotik iletim, bir nakilden sonra herhangi bir zamanda – uzun vadede ortaya çıkabilir” dedi. Riskin küçük olduğuna inanılıyor, “ama sıfır değil.”